به گزارش سایت فرمانده و به نقل از خبرآنلاین، پیش از این، مقام‌های روسیه از احتمال نهایی شدن خرید جنگنده‌های سوخو-۳۰ اس‌ام توسط ایران در سال ۲۰۱۶ خبر داده بودند که همین خبر هم باعث واکنش تند مقام‌های آمریکا شد. SM بهترین مدل حال حاضر جنگنده سوخو ۳۰ به حساب می‌آید.

جنگنده سوخو-30 که مذاکرات درباره خرید آنها صورت گرفته، یک هواپیمای جنگنده مدرن و بسیار چابک نظامی است که توسط شرکت سوخو ساخته شده است. شرکت سوخو که بزرگ ترین تشکیلات هواپیماسازی روسیه است این جنگنده را با هدف برتری هوایی طراحی کرده، اما این جنگنده قابلیت حمله به اهداف زمینی را هم دارد.

سوخو ۳۰ یک جنگنده برتری هوایی دو نفره (یک خلبان، یک افسر اسلحه) است که از مشتقات سوخو ۲۷ به حساب می‌آید. یکی از تفاوت‌های سوخو 30 با سوخو 27 در اضافه شدن یک بالک (کانارد) به هواپیما برای افزایش کارایی و قدرت مانور است. در یک عملیات شبیه سازی شده کامپیوتری توسط نیروی هوایی آمریکا سوخو ۳۰ ام کا آی توانست اف-۱۵ سی را شکست دهد.

این جنگنده برای عملیات در تمام شرایط آب و هوایی طراحی شده و بسیار مناسب ماموریت‌های هوا به هوا و هوا به سطح است.
این هواپیما ویژگی توانایی خلبان اتوماتیک در تمام مراحل پرواز از جمله پرواز کم ارتفاع یا کروز را دارد. برد عملیاتی این جنگنده ۱۵۰۰ کیلومتر است و دارای مخزن اضافی سوخت ۳۰۰۰ کیلومتر است که با استفاده از سیستم سوخت گیری هوایی می‌توان آن را تا ۵۲۰۰ کیلومتر (۳۲۰۰ مایل) افزایش داد.

در جدول فروش جهانی سو-30 مدل‌های Su-30MK و Su-3-K فروش خوبی داشته‌اند. گزارش‌ها نشان می‌دهد که مثلا هند تا آگوست سال 2014، 200 فروند سو-30 را در ارتش خود به خدمت گرفته است. هندی‌ها ابتدا نمونه اولیه را از روسیه خریداری کردند اما نمونه‌های جدیدتری را خودشان تحت لیسانس سوخو تولید نمودند که سوخو-۳۰ ام‌کاآی نامگذاری شده و مخصوص نیروی هوایی این کشور است. سوخو-٣٠ علاوه بر نیروی هوایی روسیه، در کشورهای چین، الجزایر، آنگولا، مالزی، ونزوئلا، اندونزی، اوگاندا، قزاقستان و ویتنام هم مورد استفاده قرار گرفته است.

بعد از آزمایش‌های موفق سوخو-۲۷، نیروی هوایی روسیه برای برطرف کردن نقص‌های سوخو-۲۷ شروع به ارتقای ویژگی‌های آن کردند. ازجمله این ویژگی‌ها افزایش برد هواپیما برای دستیابی به دورترین مرزهای کشور بود؛ همچنین برای سفرهای طولانی تک سرنشین بودن هواپیما مناسب نبود و نیاز به خلبان کمکی احساس می شد. در نتیجه سوخو-۳۰ براساس سوخو-۲۷ یوبی طراحی و ساخته شد.
این پرنده دارای دو موتور و دو سرنشین و ترمز هوایی است که با ترکیبی از ویژگی‌های آیرودینامیکی و پیشرانش کنترل، قدرت مانور بسیار بالایی را از خود نشان داده است.

مدلی که در هند تحت لیسانس سوخو تولید می‌شود دارای توانایی Thrust Vectoring است. همچنین پیش بال های جلو برای آن تدارک دیده شده و تغییراتی صورت گرفته که آن را برای سیستم‌های غربی نیروی هوایی هند سازگار کند.

مدل صادراتی به چین، دارای توانایی‌های جنگ دریایی بیشتری است اما قابلیت Thrust Vectoring در آن وجود ندارد. همچنین پیش بال های جلویی در مدل تولید شده برای چین وجود ندارد.

این جنگنده همچنین می‌تواند نبردهای ضدالکترونیکی را نیز انجام دهد. جنگنده سوخو 30 SM قادر به حمل تسلیحات پیشرفته تا حداکثر وزن 8 تن است. تسلیحات این جنگنده شامل تیربار، انواع بمب، موشک‌های هوا به هوا و نیز موشک‌های فراصوتی ضد ناو است. موشک‌های فراصوتی که می‌توان بر روی این جنگنده نصب کرد، اونیکس نام دارند که دارای برد 120 تا 300 کیلومتر هستند.

نخستین نمونه‌های ساخته شده از جنگنده‌های سوخو 30 SM در سال 2012 در اختیار وزارت دفاع روسیه قرار گرفت. برخی کارشناسان نظامی، این جنگنده را با جنگنده‌های F15 و F16 و F18 آمریکایی، هم‌تراز می‌دانند. با در اختیار گرفتن این جنگنده، ایران از برتری بسیار محسوسی درنبرد هوایی برخوردار می‌شود.